W środę 3 grudnia uczennice z klasy IG: Karolina Będkowska, Agata Łebek, Paulina Knop, Natalia Wołkowicz, Marta Zemła oraz klasy IIF: Anna Czajka, Paulina Chruściel, Katarzyna Mońka, Karolina Mońka Kamila Śliwa i Karolina Ziółkowska pod czujnym okiem szkolnej pani pedagog Melanii Orzechowskiej udały się z niecodzienną wizytą do Domu Dziennego Pobytu dla Osób z Upośledzeniem Umysłowym. Na początku przedstawiona została prezentacja ukazująca ideę wolontariatu. Po jej zakończeniu udałyśmy się na zwiedzanie placówki. Miałyśmy możliwość poznać osoby tam przebywające wraz z ich opiekunami. Wszystko odbywało się w bardzo sympatycznej atmosferze. Odpowiednie podejście do osób niepełnosprawnych umysłowo, wyeksponowanie ich zdolności, zainteresowanie różnymi dziedzinami powoduje, że ludzie odnajdują siebie, własne wnętrze, a przede wszystkim spokój i harmonią w życiu. Zobacz zdjęcia!!!
Przebywanie w środowisku osób o podobnych problemach wpływa na integrację ze światem, który nie zawsze poza drzwiami tego budynku jest wyrozumiały i kolorowy. Atmosfera w tym miejscu ze względu na swoją niecodzienność otworzyła i uświadomiła nam, że życie ma niejedno oblicze. Pewne sprawy, które omijamy na co dzień w pewnym momencie mogą wpłynąć na nasz sposób myślenia, a także uświadomią nam, że nie należy ich lekceważyć. Godna uwagi i podziwu jest postawa ludzi opiekujących się osobami niepełnosprawnymi umysłowo, ponieważ mimo różnych nastrojów muszą zawsze okazać uśmiech na twarzy, wyrozumiałość i spokój w stosunku do swoich podopiecznych. Pobyt tam, choć krótki, stanowi wielką lekcję pokory i dystansu do świata.
Na zakończenie spotkania obejrzałyśmy film, który ukazał historię Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym, a także dokonałyśmy wpisu do pamiątkowej kroniki, by w ten sposób zaznaczyć swój pobyt. Zarówno dla nas, jak i osób tam przebywających było to ogromne doświadczenie. Zadeklarowałyśmy chęć kolejnych odwiedzin, ponieważ problemy tych osób stały się nam bliskie. Wielki Polak Jan Paweł II uświadomił nam, że życie to też obowiązek i tolerancja cytując: „Jesteśmy zdolni do wielkich rzeczy, jeżeli nie pozwolimy, by pokonał nas lęk przed własną słabością”.
Karolina Ziółkowska, Katarzyna Mońka, Karolina Mońka klasa IIF
Refleksje uczennic po spotkaniu:
- Bardzo miło spędziłam czas i cieszę się, że mogłam spotkać takich wspaniałych ludzi.
- Osoby przebywające w tym Domu pomimo chorób wyglądają na szczęśliwych i zadowolonych.
- Spotkanie z osobami niepełnosprawnymi przybliżyło mi ich problemy.
- Ciszą się ze spotkania. Wpłynęło to na mnie w dużym stopniu, ponieważ jeszcze nigdy nie byłam w takim miejscu.
- Poznałam historię tych ludzi i w pewnym sensie się do nich zbliżyłam. Przekonałam się, że nie warto ich eliminować ze społeczeństwa za to, że są niepełnosprawni. Tak samo jak inni potrafią być mili, przyjaźni i utalentowani.
- W społeczeństwie nie powinno być takich podziałów jakie istnieją. Ludzie niepełnosprawni są tacy sami jak my, a często bardziej szczerzy i kochani. Szanują wszystkich i oddają się w stu procentach temu co robią. Zasługują na szacunek i pomoc, która jest im potrzebna.
- Każdy z nas posiada uczucia, które trzeba doceniać.
- W życiu ważny jest uśmiech i szczęście, którym należy darzyć każdego człowieka.
- Nie należy dzielić ludzi na lepszych i gorszych.
Dziękuję wszystkim uczennicom z naszej szkoły za ogromne zaangażowanie w wolontariat na rzecz Stowarzyszenia Osób z Upośledzeniem Umysłowym.
dr Melania Orzechowska
(W galerii znajdują się zdjęcia z wizyty uczennic z kl. IG i IIF w Domu Dziennego Pobytu dla Osób z Upośledzeniem Umysłowym)
Program Operacyjny 
