1 grudnia obchodzimy światowy dzień walki z AIDS. Symbolem walki jest czerwona kokarda, która oznacza poświęcenie oraz solidarność z osobami zakażonymi. Żeby dowiedzieć się czegoś o AIDS warto zacząć od wirusa HIV, bo właśnie nieleczony wirus HIV jest bezpośrednią przyczyną AIDS. Zakażenie HIV oznacza, że w organizmie człowieka znajduje się wirus nabytego niedoboru odporności. Wirus mnoży się i niszczy układ odpornościowy zakażonej osoby, który po pewnym czasie przestaje chronić organizm przed chorobami. Zakażenie HIV nie daje charakterystycznych objawów. Jeśli nie wykona się testu diagnostycznego można nawet przez 10–12 lat nie wiedzieć o tym, że uległo się zakażeniu.

Wirus HIV przenosi się 3 drogami:
- przez krew – gdy zakażona krew dostanie się na skórę, która jest uszkodzona, na błonę śluzową np. do oka, nosa, jamy ustnej, na narządy płciowe lub zostanie wstrzyknięta podczas używania wspólnych z innymi igieł i strzykawek np. do podawania środków odurzających, anabolików w zastrzykach;
- przez kontakty seksualne – udowodniono, że prezerwatywa znacznie zmniejsza ryzyko zakażenia HIV;
- podczas ciąży, porodu lub karmienia piersią z zakażonej HIV matki na jej dziecko – dlatego kobiety planujące ciążę lub będące w ciąży powinny wykonać test w kierunku HIV (ginekolog ma obowiązek zaproponować to badanie), test powinien zrobić też przyszły ojciec.

DIAGNOZA
Najlepszym sposobem na rozpoznanie zakażenia jest zrobienie testu na HIV z krwi. Można go wykonać nieodpłatnie ze skierowaniem lekarskim lub anonimowo w jednym z Punktów Konsultacyjno-Diagnostycznych, które są finansowane przez Ministerstwo Zdrowia i Krajowe Centrum do spraw AIDS.

ZAPOBIEGANIE ZARAŻENIU
W sytuacji narażenia na zakażenie HIV, takiej jak gwałt, zakłucie igłą niewiadomego pochodzenia lub inne zdarzenie, natychmiast zgłoś się do szpitala zakaźnego prowadzącego terapię antyretrowirusową. Listę takich szpitali wraz z całodobowymi telefonami znajdziesz na stronie www.aids.gov.pl w zakładce Sytuacje nagłe/Ekspozycja na HIV.

Im szybciej przyjmie się leki antyretrowirusowe (najlepiej w ciągu 2–3 godzin po zdarzeniu), tym większa szansa na uniknięcie zakażenia. Profilaktyka jest najbardziej skuteczna, jeśli zostanie wdrożona do 48 godzin od zdarzenia. Pamiętaj! Czas od zdarzenia do przyjęcia leków jest bardzo istotny!
Należy też pamiętać, że mieszkanie pod jednym dachem z osobą zakażoną HIV lub przebywanie z nią np. w kinie, na basenie nie niesie ryzyka zarażenia. Tak samo owady, ani zwierzęta nie przenoszą tego wirusa.

Julia Kaczyńska, klasa IIj
dr M. Orzechowska - opieka redakcyjna