23 października 2018 r. uczniowie klas IIIB i IIA udali się na wycieczkę do Krakowa pod opieką mgr Eweliny Aleksandrowicz i mgr Danuty Zielińskiej. Kraków, zwany Florencją Północy, przywitał nas jesienną pogodą. Spacerkiem, mijając kamieniczki renesansowe w Rynku i przy ulicy Floriańskiej, dotarliśmy na dziedziniec Collegium Maius. Jest to najstarszy budynek uniwersytecki w Polsce. Tam mogliśmy zobaczyć wystawę „Adam Mickiewicz w Krakowie. W 220. rocznicę urodzin”.

Nie ma dowodów na to, że poeta kiedykolwiek był w Krakowie, a jednak to w tym mieście został pochowany i tu ma najsłynniejszy pomnik w Polsce. Rzadko pokazywane pamiątki, rękopisy, pierwodruki dzieł, a także osobiste pamiątki patrona naszej szkoły wywarły na nas ogromne wrażenie. Poczuliśmy, że tu na tej wystawie w zabytkowym Krakowie, w murach Collegium Maius „serce nasze zostało”. Tymi słowami wpisaliśmy się do Księgi Pamiątkowej.

Następnie, po krótkiej wędrówce ulicami Krakowa, znaleźliśmy się przed Kamienicą Szołayskich im. Feliksa Jasieńskiego. W niej, jako pierwsza, czekała na nas wystawa „Szuflada Szymborskiej” - spuścizna po naszej Noblistce. Oglądaliśmy zbiory Poetki, wyklejanki, bibeloty, książki, przedmioty z jej mieszkania ze słynną wieloszufladową komodą oraz kanapą. Ekspozycja to rodzaj scenografii, trójwymiarowego kolażu, w którym przedmioty należące do Poetki zderzone są z cytatami z twórczości, fotografiami osób, rzeczy i miejsc. Wprowadziły one nas w jej prywatny świat poetyckiej wyobraźni i intelektualnych inspiracji. Ciekawym przedmiotem w „Szufladzie” jest zaprojektowana przez Noblistkę komoda, w której przechowywała m.in. fotografie. Jak ważny był to dla niej mebel, świadczy wiersz „Możliwości”, w którym Poetka wyznaje: „wolę szuflady” – stąd tytuł wystawy. Komoda na wystawie jest ukryta za drzwiami i można ją oglądać tylko przez wizjer.

Druga wystawa, którą mieliśmy przyjemność obejrzeć w Kamienicy Szołayskich, to „Kraków 1900”. Koncentruje się ona na atmosferze miasta, jego mieszkańcach, ich pracy, poglądach, ale przede wszystkim na sztuce, która odzwierciedlała wszystkie najnowsze, europejskie trendy artystyczne. Dowiedzieliśmy się, że z jednej strony Kraków tego czasu był miastem zaściankowym, ale z drugiej aspirował do miana „Polskich Aten” i „duchowej stolicy Polski”. Wystawę budują przede wszystkim obrazy i rzeźby z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, ale jest ona wzbogacona o plakaty, grafiki, ceramikę, ubiory i tkaniny, przedmioty codziennego użytku i zdjęcia archiwalne. Mogliśmy się zachwycać prezentowanymi arcydziełami – pracami najważniejszych polskich artystów przełomu XIX i XX wieku, wśród nich: Teodora Axentowicza, Olgi Boznańskiej, Juliana Fałata, Konstantego Laszczki, Jacka Malczewskiego, Kazimierza Sichulskiego, Piotra Stachiewicza, Jana Stanisławskiego, Jana Szczepkowskiego, Włodzimierza Tetmajera, młodego Stanisława Ignacego Witkiewicza, Wojciecha Weissa, Leona Wyczółkowskiego.

Kolejne rozdziały wystawy poświęcone są miastu, jego mieszczańskim mieszkańcom, artystom i ich muzom, cyganerii, dekadentom, nocnemu życiu towarzyskiemu. Zaznaczone zostały tak ważne problemy, jak rozwijająca się w Krakowie polityka, praca i handel, coraz modniejszy sport; zaakcentowana została rola sztuki sakralnej i fascynacja folklorem. Dobór tematów i obiektów uzmysławia sprzeczności, które budowały ówczesny Kraków, a nade wszystko prezentuje wielkość i jakość powstającej wówczas sztuki.

Następną atrakcją naszej wycieczki była mieszcząca się w Sukiennicach jedna z największych w Polsce stałych wystaw XIX-wiecznego polskiego malarstwa i rzeźby. To tutaj obejrzeliśmy ekspozycje obejmujące cztery sale: Salę Bacciarellego. Oświecenie; Salę Michałowskiego. Romantyzm. W stronę sztuki narodowej; Salę Siemiradzkiego. Wokół akademii; Salę Chełmońskiego. Realizm, polski impresjonizm, początki symbolizmu. Wystawa prezentuje w kontekście historyczno-problemowym dzieła sztuki zebrane w Muzeum Narodowym w Krakowie. Największe wrażenie wywarła na nas Sala Siemiradzkiego, w której ujrzeliśmy niezwykłe dzieła Jana Matejki: „Kościuszko pod Racławicami”, „Hołd pruski”, „Iwan Groźny”, „Bolesław Chrobry ze Świętopełkiem przy Złotej Bramie w Kijowie” oraz obraz Henryka Siemiradzkiego „Pochodnie Nerona” , który jako dar artysty w 1879 roku, zapoczątkował zbiory Muzeum Narodowego w Krakowie.

Ostatnim punktem naszej wycieczki był konkurs fotograficzny pt. „Ja w Krakowie – historia jednej fotografii”. Każdy z nas miał za zadanie zrobić najbardziej pomysłowe zdjęcie na tle Krakowa. Kreatywność naszych uczniów nie miała granic. Do Częstochowy wróciliśmy z nowymi doświadczeniami. Niesamowita, zadziwiająca atmosfera miasta zmusiła nas do głębszego zastanowienia się nad samym sobą i zadawania sobie pytania: „A czym jestem ja między nimi?”.

Sandra Grzyb, Dawid Zębik (klasa IIIB)

(opieka redakcyjna - mgr Danuta Zielińska)

zdjęcia – Sara Wojciechowska (klasa IIA)

(opieka – Ewelina Aleksandrowicz)

(W galerii znajdują się zdjęcia z wycieczki programowej do Krakowa uczniów kl. IIIB i kl. IIA z okazji 100. Rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę)